شبکه بهداشت و درمان قوچان
مهندس سید عباس باغبان
مهندس هادی نادری
کارشناس بهداشت محیط و حرفه ای
مهندس حاتم حاتمی
کارشناس بهداشت محیط
مهندس سید محمد فعال رستگار
کارشناس بهداشت محیط و حرفه ای
خانم سوگند حسن زاده
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت آزمایشگاه مرکز بهداشت
آقای ذبیح ا.. بهلولی
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز امام خمینی (ره)
آقای جبرئل شکوری
کاردان بهداشت محیط
محل خدمت مرکز سید الشهدا
آقای امین خلیلی الهی
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز بهشتی
آقای احسان ذوالفقاری
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز بهشتی
آقای یاسر رشید
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز مطهری
خانم زهرا غلامیان
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز مطهری
آقای محمد دستورانی
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز بهداشت
آقای علیرضا علیزاده
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز والیعصر
آقای سعید ناصری
کارشناس بهداشت محیط
محل خدمت مرکز آمام سجاد

تعريف بهداشت محيط: علم و فن كنترل عواملي از محيط زيست است كه به هر طريقي مي توانند در رفاه و سلامت جسمي ، روحي و اجتماعي فرد تأثير داشته باشند.

با توجّه به نوع فعّاليّت هاي بهداشت محيط، مي توان گفت، رسيدن به هدف هاي آن، نيازمند مشاركت همه مردم جامعه است؛ يعني همه بايد بخواهند و تلاش كنند تا بهداشت محيط تأمين شود و سلامت مردم جامعه تضمين گردد.

تاریخچه بهداشت محیط در ایران

تا اواخر دوران قاجار هيچگونه نشانه اي از تشکيلات منظم و قانوني براي مديريت امر بهداشت و درمان مملکت در دست نيست . اولين قدم در راه تشکيل يک مرجع قانوني براي رسيدگي به سلامت مردم در کشور با تشکيل شورايي به نام هيئت صحيه ( مجلس صحيه ) درمحل دار الفنون برداشته شد و در سال 1300 وزارتخانه جديدي به نام وزارت صحيه و فوايد عامه تاسيس و در سال 1320وزارت بهداري با تشکيلات جديد شروع به کار کرد .

مهندسي بهداشت از سال 1331 تا سال 1335 غالبا״ به صورت تيمي مركب از مهندسين كادر ستادي وزارتخانه در نقاط مختلف كشور فعاليت داشته اند . وظايف آنها علاوه بر تهيه دستوالعمل ها و فرمهايي در زمينه مراكز تهيه و توزيع و فروش مواد غذايي و اماكن عمومي ،‌ مبارزه با حشرات و جوندگان ، دفع فضولات جامد ،‌ بهسازي منابع آب و طراحي نقشه هاي تيپ و اجراي پروژه هاي تامين آب آشاميدني بود ( در اين مدت نسبت به اجراي لوله كشي آب آشاميدني46 شهر در ايران اقدام شده است ). . از سال 1335 مهندسي بهداشت بصورت اداره كل درآمد و در مدت كوتاهي در بسياري از استانهاي كشور ادارات مهندسي بهداشت ايجاد شدند. در سال 1346 تامين آب آشاميدني و بهسازي محيط روستاها از وزارت بهداري به وزارت آباداني و مسكن انتقال يافت و در همين سال اداره كل مهندسي بهداشت به اداره كل بهداشت محيط تغيير نام يافت . در سال 1351 وظايف مذكور به عهده وزارت كشاورزي و پس از تشكيل وزارت تعاون به آن وزارتخانه محول گشت ، در سال 1356 با مصوبه اي وظايف ياد شده مجددا״ به اداره كل بهداشت محيط اعاده شد كه در سال 1358 مصوبه مذكورمورد تاكيد شوراي انقلاب جمهوري اسلامي ايران قرار گرفت .

اجراي پروژه هاي تامين آب آشاميدني روستاها و عمليات بهسازي محيط با پيروزي انقلاب اسلامي توسعه قابل ملاحظه اي يافت ، ولي با توجه به اهميت و گسترش ساير فعاليتهاي بهداشت محيطي و لاجرم براي هماهنگ كردن تشكيلات بهداشت محيط با شبكه هاي بهداشتي و درماني كشور از سال 1367 با تشکيل مرکز بهداشت استان و شهرستانها مديريت بهداشت محيط استان ها و ادرات بهداشت محيط شهرستان ها به ترتيب به گروه بهداشت محيط وحرفه اي استان و واحد بهداشت محيط وحرفه اي شهرستان تنزل جايگاه يافت . در سال 1369 مسئوليت تامين آب آشاميدني روستاها به سازمان جهاد سازندگي واگذار گرديد و بدينوسيله ساير فعاليتهاي بهداشت محيط در نظام شبكه ادغام يافت . در سال 1374 براي تعديل نيروي انساني و كاهش ابعاد تشكيلاتها در وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشكي دو اداره كل بهداشت محيط و اداره كل بهداشت حرفه اي در هم ادغام شدند ، اما با ادامه روند كوچك سازي تشكيلات و واگذاري بعضي از وظايف به بخش خصوصي تفويض اختيار مسئوليتها به دانشگاههاي علوم پزشكي و خدمات بهداشتي و درماني در آذر ماه 1379 اداره كل بهداشت محيط و حرفه اي به دفتر سلامت محيط وكار تغيير نام يافت ، و در اواخر سال 1387 به مرکز سلامت محيط و کار تغيير و ارتقا يافت .